Kanser Hastası Öğrencilerini Şiirle Ölümsüzleştiren Öğretmen

BEHÇET Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde hastane öğretmeni olarak misyon alan ve kanser hastası çocuklara eğitim veren Sınıf Öğretmeni Nezih Yaşar Bor (62), hayatını kaybeden öğrencilerini ‘Kayıplara Kayıtlar’ ismini verdiği şiir kitabıyla ölümsüzleştirdi. Bor, “İyileşip giden çocuklarımız her vakit bizim sevinçli yanımız. Kaybettiklerimizin ise bir formda benimle olduklarını ve ölümsüz olduklarını şiire dökerek gösterdim” dedi.

İzmir’de Konak Kahramanlar Mustafa Öğütveren İlkokulu’nda takımı bulunan Sınıf Öğretmeni Nezih Yaşar Bor, Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde hastane öğretmeni olarak misyon alıyor. 1992 yılından beri öğretmen olan Bor, 1995 yılından itibaren ise Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi okulunda, tedavi gören çocuklara eğitim veriyor. Bilhassa uzun müddetli tedavi gören kanser hastası çocukların yanlarına giderek baş uçlarında ders veren Bor, hayata tutunan öğrencilerinin yanı sıra kaybettiği öğrencilerini de unutmadı. Öğrencilerini ölümsüzleştiren Bor, ‘Kayıplara Kayıtlar’ isimli kitabıyla uzun müddet ders verdiği kanser hastası öğrencilerini şiirleri ile andı. 30 yıldır hastanede hasta çocuklara eğitim verdiğini belirten Bor, “Birçok çocuğun hayatına dokunup ömrüne ve uğraşına şahit oldum. Çocuklarımızdan hayata tutunup bizi sevindiren de oldu kaybettiğimiz de oldu. Bu süreçte beni derinden etkileyen öyküler oldu, ben de onlara hitaben bir şiir kitabı yazdım” tabirlerini kullandı.

‘ÖLÜMSÜZ OLDUKLARINI ŞİİRE DÖKEREK GÖSTERDİM’

‘Mavi bir düş bizimkisi deniz köpüğünden’ olan birinci kısım ve ‘İçimizdeki kaybı arar dururuz, yine tekrar kayboluruz’ isimli ikinci kısımda bir müddet birlikte vakit geçirdiği öğrencilerini anlattığını söyleyen Bor, şöyle konuştu:

“Mücadelelerine şahit olduğumuz çocuklara da yer verdim. Bir arada çalıştığım fotoğraf öğretmeni arkadaşım Serpil Subaşı da kitabın kapağını ve içindeki fotoğrafları dizayn etti. Bilhassa kız öğrencilerim her vakit beni çok etkiledi. Güzelleşip giden çocuklarımız her vakit bizim sevinçli yanımız. Onlarla birlikte birçok zorluğa şahit oluyoruz. Onların hasretlerini, hayallerini, isteklerini dinliyorsunuz. Şayet, kız çocuğuysa en büyük tasalarından biri saçlarının dökülmesi. O yüzden şiirlerden birinde ‘Örgülü saç’ diyorum, ‘Aynada görünmeyen saçlarının tararlar’ diye bir dize de var. Yaşantılarını, uzun müddet bir ortada olduğunuzda gözlemliyorsunuz. Hassaslıklarını, tasalarını görüyorsun. Onları paylaşmak istedim. Bir formda benime olduklarını ve ölümsüz olduklarını şiire dökerek gösterdim.”