Kadın gassalın anlattıkları tüyler ürpertti: 11 yıllık meslek hayatımda bir daha karşılaşmadım
Son periyotta TRT’nin dijital platformu Tabii’de yayınlanan ve büyük ilgi gören “Gassal” dizisinin akabinde, Düzce Belediyesi Mezarlık İşleri Müdürlüğü’nde misyonlu gassallar, mesleklerine dair merak edilenleri ve unutamadıkları anılarını paylaştı.
Düzce Belediyesi Basın-Yayın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü, fenomen haline gelen “Gassal” dizisinin akabinde, mezarlık işleri kısmında misyon yapan gassallarla bir ortaya gelerek merak edilen soruları iletti. Gassallar, yaşadıkları değişik anılarını ve mesleğin zorluklarını anlatırken, toplumda bu mesleğe yönelik algıların ve yaşadıkları zorlukların altını çizdi. Gassallar Nagihan Yılmaz, Gülistan Uğur, İsmail Çelebi ve Oktay Sevinç, mesleklerini nasıl seçtiklerinden, en güç anlarına kadar pek çok tecrübelerini paylaştı.
“BİZİM İÇİN DİNİ BİR GÖREVDİR”
Gassallar, yaptıkları işin her insan için temel bir gereksinim olduğuna dikkat çekerek, “Bizim için vefat eden bir insanı yıkamak, dini bir misyondur. Mevtaya son vazifemizi en âlâ formda yerine getirmek için işimizi ihtimamla yapıyoruz. Bu misyonu Allah bize nasip ettiyse, onu en yeterli halde icra etmek inancımızın bir gereğidir” dediler.
Zaman vakit mesleklerini paylaştıkları şahıslardan olumsuz reaksiyonlar aldıklarını söz eden gassallar, yemeklerinin yenmemesi ya da ikramlarının reddedilmesinin kendileri için üzücü bir durum olduğunu belirttiler.
DUYGUSAL ANLAR YAŞADILAR
Gassallar, mesleklerini gönüllülük temeline dayalı olarak icra ettiklerini vurgularken, unutamadıkları birtakım anıları paylaşırken duygusal anlar yaşadılar. Yalnızca cenazeleri yıkamakla kalmadıklarını, tıpkı vakitte cenaze yakınlarına da teselli verdiklerini belirten gassallar, “Vefat eden kişinin manevî olarak bizim yanımızda olduğunu biliriz. Cenaze yakınları için de kıymetli bir rol üstleniriz, evladına annesinin ya da babasının son vazifesini yerine getirmesi için onu davet ederiz” halinde konuştular.
“11 YILLIK MESLEK HAYATIMDA…”
Gassallık mesleğini seçmesinin gerisinde tek bir sorunun tesirli olduğunu belirten Nagihan Yılmaz, “Yakınlarımdan biri vefat ettiğinde onu kim yıkayacak diye kendime sordum. Aslında bu soru beni bu mesleğe yöneltti. İmam Hatip’te okurken de bu mevzuda ders aldık, hocamız beni seçti. Sanıyorum bu iş benim nasibimdi” dedi. Ayrıyeten, mesleğinin birinci yıllarında yaşadığı unutulmaz bir anısını da paylaştı: “Bir teyzeyi tabutla getirdiler. Gasilhaneye aldığımızda odayı gül kokusu sardı. O günü hiç unutmam, 11 yıllık meslek hayatımda bir daha bu türlü bir cenaze ile karşılaşmadım.”
“BEKARKEN ETKİLENMİYORDUM”
Mesleği uzun müddettir icra eden İsmail Çelebi ise vakitle duyduğu hüzünlerin arttığını tabir ederek şunları söyledi: “Bu işe başladığımda bekardım, daha soğukkanlıydım ve meslek olarak bakıyordum, etkilenmiyordum. Lakin bilhassa çocuk cenazeleri beni çok etkiliyor. Artık bir çocuğum olduğu için, orada kendi çocuğumu hayal ediyorum ve bu durum çok hüzünlendiriyor. Allah kimseyi çocuğunu yıkamak zorunda bırakmasın.”
Gassallar, işlerini büyük bir ihtimam ve sevgiyle yaptıklarını, bu mesleğin toplumda daha fazla takdir edilmesini beklediklerini kelamlarına eklediler.
