Kadınlar Kadıköy’de Şiddete İsyan Etti
(İSTANBUL) – Bayanlar, “Şiddetsiz, eşit ve özgür yaşam” talebiyle Kadıköy’de aksiyon düzenledi. Harekette, Bayan Savunma Ağı tarafından hayata geçirilen ve bayanlar ortası dayanışmanın gücünü göstermeyi hedefleyen “Görüyorum, Yanındayım” kampanyası kapsamında. bayanlar tarafından yazılan mektuplardan kısımlar okundu.
Kadın Savunma Ağı’nın davetiyle bir ortaya gelen bayanlar Kadıköy’de aksiyon düzenledi. “Erkek şiddeti nizamına karşı isyan, direniş, dayanışma” yazılı pantark açan bayanlar açıklamalarda bulundu. Açıklamada şu sözlere yer verildi:
“Şiddetsiz, eşit ve özgür yaşamak istiyoruz”
“Erkek şiddeti her yerde, taciz her yerde. Erkekler, cezasızlık siyasetlerinden güç alıyor. Katiller hanemizde. Hayatımız konuta, aileye sığmaz. Şiddetsiz, eşit ve özgür yaşamak istiyoruz.
“Endişeni de, umudunu da, yalnızlığını da tanıyorum, biliyorum”
Biz birimizi bakışlarımızdan tanıyoruz. Biz birbirimizi gözlerimizden tanıyoruz. Tasanı de, umudunu da, yalnızlığını da tanıyorum, biliyorum. Görüyorum, yanındayım. Erkek hâkim anlatıya ve iktidara karşı birbirimizin öykülerine, tecrübesinde, isyanına, öfkesine, hissine umuduna, birbirimizin anlattıklarına kulak verelim.
Devlet, sermaye, erkekler kendi çıkarları için her yere yayılan şiddet ağlarını besleyip büyütüyor. Şiddet ağlarıyla örülen erkek şiddeti sistemi yaratıyor. Vücudumuz, cinselliğimiz, emeğimiz, toplumsal bağlantılarımız, hayat alanlarımız, hayatımız erkek şiddeti nizamının tahakkümü altına alınmak isteniyor. Sistematik biçimde yayılan bu şiddetin karşısında kendimizi ve bütün bayanları daima birlikte savunacağımız büyük bir vücut olarak görüyoruz. Biliyoruz: Biz o vücudu direnişle ve umutla dokudukça özgür ve eşit omurlarda bulacağız.”
Açıklamaların akabinde, Bayan Savunma Ağı tarafından hayata geçirilen ve bayanlar ortası dayanışmanın gücünü göstermeyi hedefleyen “Görüyorum, Yanındayım” kampanyası kapsamında bayanlar tarafından başka bayanlara yazılan mektuplardan kısımlar okundu.
Çiğdem’den Münevver Karabulut’a: Keşke yaşasaydın, keşke bir meydanda bir öteki bayanın elini tutarak aldığın güçle bağırsaydın, ‘Eşitlik yoksa aşk da yok’
Çiğdem isimli bir bayanın 2009’da katledilen Münevver Karabulut’a yazdığı mektuptan şu sözler aktarıldı:
“Tam 15 yıl önceydi: 2009 ve sen 17 yaşındaydın. Şimdi İstanbul Mukavelesi imzaya açılmamış; bayan hareketi şimdi canını dişine takıp 6284 sayılı yasanın çıkmasını sağlamamış; şimdi ülkenin o dönemki başbakanı “her kürtaj bir Uludere’dir” dememişti. Ancak Susurluk rabıtalı, özelleştirilen Sümerbank’ın sahibi, holding, özel televizyon kanalı ve büyük bir servetin sahibi bir ailenin seni el birliği içinde öldürmesinden sonra, devrin İstanbul Emniyet Müdürü “onlar da kızlarına sahip çıksalarmış” demişti. Senin ve senin ailenin “namusunun” yargılanıp failin ve failin ailesinin her türlü korunduğu yedi aydan sonra yakalanabildi fail. bir devir namus cinayetleri denen cinayetlerin bayan cinayetleri diye isimlendirilmesini da daha birçok bayanla birlikte sana da borçluyuz. Keşke yaşasaydın Münevver, keşke 32 yaşında bir meydanda bir öteki bayanın elini tutarak aldığın güçle bağırsaydın, ‘Eşitlik yoksa aşk da yok’ “
Bir bayanın annesine mektubu: “Sana yapılan haksızlıkları görüyorum, yanındayım”
Eylemde okunan bir öteki mektup ise Arya isimli bir bayanın annesine yazdığı mektup oldu. Mektupta yer alan sözler şu halde:
“Sevgili Anneciğim, bu mektubu çocukluğumdan beri içinden çıkmanı hayal ettiğim mutfaktan yazıyorum sana. Şimdi 18 yaşlarındayken öyküsünü oburlarının yazmaya başladığı genç bir bayana yazıyorum. 18 yaşında evleniyor bu genç bayan, yaşadığı köyden diğer bir köye gidiyor. Annesini özleyip ağlıyor bazen,19 yaşına geldiğinde kendisi anne olacağını öğreniyor. Ne çocuğuna isim koyabiliyor ne de bir kere onunla doya doya vakit geçirebiliyor. Tahminen işim bugün erken biterse kızımla ilgilenirim diye diye daha ona doyamadan bir öteki çocuğu olacağını öğreniyor, bir kızı daha oluyor. İki kız çocuğunun üzerine de ben dünyaya geliyorum, “Yine erkek çocuğun olmadı, en güzeli yelekçeye git; dua et bir oğlun olsun, bir pahanın olsun,” dediklerinde neler hissettin kim bilir anne. “O köy de biraz devlet üzereydi.” Sitemini görüyorum anne,yanındayım. Okuyabilme imkanım olsa öğretmen olmak isterdim derdin daima, köyde iş olduğu için okula devam edemedin fakat abin öğretmen oldu anne. Sana yapılan haksızlıkları görüyorum, yanındayım”
“Kadından bayana bir davetimiz var”
Mektupların okunmasının akabinde “kadından kadına” davet yapıldı:
“Kadından bayana bir davetimiz var. Hayatlarımızı ve birbirimiz savunma daveti. Görüyorum, yanındayım kampanyasına katılmak için, sokaklarda, konutlarda, aksiyonlarda bir ortaya gelerek bayanların hakları için birlikte sesimizi yükseltebiliriz. Gayretimizi, umudumuzu, mağruz birakıldığımız şiddet karşısında tecrübelerimizi anlatan, failleri ifşa eden bir görüntü, ses kaydı, fotoğraf, yazı, mektup paylaşabiliriz”
