Unutulmaya Yüz Tutan Saraç Mesleği
Gaziantep’te saraç ustası Hanifi Danaoğlu, unutulmaya yüz tutmuş cet mesleğini 81 vilayetteki müşterilerine eyer dikerek yaşatmaya çalışıyor.
Gaziantep’in Nizip ilçesinde yaşayan Hanifi Danaoğlu (44), dedesinden ve babasından öğrendiği eyer imalatını yapmaya devam ediyor. Dedesine ilişkin iş yerinde eyer üretimini 37 yıldır sürdüren Danaoğlu, unutulmaya yüz tutan cet mesleğini el emeği göz parıltısıyla icra ediyor. Danaoğlu, köylerden ve 81 vilayetten gelen talepleri karşılamak için heyecanla çalışıyor. Heyecanını Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu ve İç Anadolu Bölgesi başta olmak üzere hayvancılığın yaygın olduğu bölgelerden ötürü koruyan Hanifi Danaoğlu, ürettiği eyer ve semerleri Türkiye’nin 81 vilayetine satarak para kazanmaya devam ediyor.
“Mesleğimiz unutulmaya yüz tutmuş meslekler ortasına girdi”
Eyer başta olmak üzere semer, hamut ve palan üzere saraç eserlerinin üretimini şimdi 7 yaşındayken öğrenmeye başladığını söyleyen Danaoğlu, Osmanlı devrinde önde gelen ve günümüzde ise yok olmaya yüz tutmuş mesleklerden saraççılığın son demlerini yaşadığını belirtti. Danaoğlu, “Bu meslek dede ve baba mesleğidir. Bu mesleğe 7 yaşındayken başladım. O devir hem okula giderdim hem de çalışırdım. Bu vakte kadar geldik. Allah’a şükürler olsun, bu meslek bizi aç ve açıkta koymadı. Lakin bizi yeterli bir yerlere de getirmedi zira artık bu meslek unutulmaya yüz tutan meslek oldu, artık son demlerini yaşıyor. Zati son kuşak de benim ve benden sonra da bu mesleği devam ettirecek kimse yok. Durum bu türlü olunca da mesleğimiz unutulmaya yüz tutmuş meslekler ortasına girdi” dedi.
Atların gündelik hayattaki ehemmiyetini büyük ölçüde kaybetmesiyle her geçen gün ilginin azaldığı meslekte tek usta olduğunu söz eden Danaoğlu, son vakitlerde cirit sporunun da yaygınlaşmasıyla birlikte tekrar atlara eyer yaparak mesleğini sürdürmeye çalıştığını belirtti.
“Tarım ve hayvancılık azalınca bizim de işimiz azaldı”
Tüm aksiliklere karşın dedesinden ve babasından öğrendiği mesleğini sürdürdüğünü söz eden Danaoğlu, “Ülkemizde hayvancılık ve çiftçilik bitme noktasına geldi. Üretim yok. Üretim olmayınca bu durum bize de yansıyor. Benim çocukluk dönemimde Nizip’te en az 20 tane esnaf vardı. Bu 20 esnafın yanında da en az 2-3 eleman çalışırdı. Ama şu an Nizip’te 2 tane esnaf kaldı, yanlarında yetişen eleman da yok. Bu mesleğe birinci başladığım devirlerde semer ve palan imalatı yapardık. Bu eserler yük taşımak için kullanılırdı. Şu anda Türkiye’nin birçok vilayetinde at arabası yasaklandı. Haliyle bunun bize yansıması da büyük oldu. Köylerde tarla sürme traktöre döndü. Evvelce tarlaları at ile sürerlerdi. Şu an ise binek eseri yapıyoruz. Evvelden gereksinimdi zira her konutta bir at yahut merkep vardı. Şu an ise at ve merkebin yerini otomobil aldı. At muhtaçlıktan çok zevk için binilmeye başlandı” diye konuştu. – GAZİANTEP